Directeur Esmé Wiegman: ‘Het is tijd om afscheid te nemen’

Per 1 september zit het erop voor Esmé. Vanaf 2020 was zij directeur van Valente, dat toen net ontstaan was uit de fusie tussen Federatie Opvang en RIBW Alliantie. In die vijf jaar blogde ze over wat haar opviel of bezighield. Dit is haar afscheidsblog.

‘“Waarom ga je eigenlijk weg?” Het is een vraag die in de afgelopen tijd verschillende keren aan me is gesteld en die ik mezelf ook heb gesteld. Een leukere baan dan werken bij Valente is eigenlijk niet denkbaar. Het aangaan van een nieuwe uitdaging is ook geen kwestie van een ‘nog leukere baan’, maar gehoor geven aan een innerlijk verlangen om dichter bij de mensen zelf te kunnen werken. Met ‘strijdbaarheid’ die Valente bij me wakker heeft gekust. Strijdbaar vanwege het onrecht waar zoveel mensen in vastlopen. Het onrecht van dakloosheid, huiselijk geweld en sociale uitsluiting. Het onrecht dat zoveel kinderen opgroeien in armoede en met ongelijke kansen.

In de afgelopen jaren heb ik me regelmatig verpletterd gevoeld door de schrijnende verhalen van mensen die begeleid en opgevangen worden door leden van Valente. Nog vaker ben ik verrast door de veerkracht die mensen in zich hebben. En er is veel goedheid. Ik denk daarbij aan de wijsheid van de joodse filosoof Levinas, die ik bij mijn stageonderzoek vorig jaar bestudeerd heb:

“Tussen alle ellende en verwording van menselijke verhoudingen houdt de goedheid stand. Ze blijft mogelijk, ook al kan ze nooit een regime, georganiseerd systeem of sociale institutie worden. Elke poging om het menselijke helemaal te organiseren is tot mislukken gedoemd. Het enige wat levendig overeind blijft is de goedheid van het dagelijks leven: de kleine goedheid. Ze is fragiel en voorlopig. Ze is een goedheid zonder getuigen, in stilte voltrokken, bescheiden, zonder triomf. Het zijn de gewone mensen, ‘kwetsbare zielen’, die voor haar opkomen en haar telkens weer voltrekken. Ondanks alle verschrikkingen die de mens veroorzaakt in naam van het ‘grote goede’ blijft de kleine goedheid overeind, zoals een platgetrapt grassprietje dat zich weer opricht.”
(Emmanuel Levinas, Altérité et transcendance, zoals opgenomen in de roman ‘Leven en Lot’ van Vasili Grossman).

Deze koppige kleine goedheid kan als hefboom gebruikt worden, waardoor er weer iets van samenleven en meedoen mogelijk wordt. Deze koppige kleine goedheid zie ik bij de leden van Valente. In het eindeloos bedenken van wat wel kan, door mensen steeds weer een nieuwe kans te geven, ook als er sprake is van terugval. Door te blijven geloven in mensen, door gefocust te blijven op een zinvol bestaan. Het is deze kleine koppige goedheid die ik graag concreet in de praktijk wil helpen vormgeven. Ik heb daar geen romantisch beeld bij. De praktijk zal weerbarstig zijn. In de zorgpraktijk van alle dag is er vaak tekort aan menskracht, moet er zoveel geregeld worden aan huisvesting, inkomen en 100.00 andere dingen. En toch in al het geregel af en toe stilstaan, de ander zien, het weerbarstige verduren en uithouden. Vanuit mijn nieuwe rol als regiodirecteur ga ik me inzetten om hiervoor ruimte te maken.

Het gaat bij mensen in het herstelproces soms om kleine stappen. Met een te korte terugblik denk je dat er niets verandert. Maar over een langere termijn is er wel degelijk verschil te zien. In beleidsprocessen is dat vaak ook het geval. Is er werkelijk een transformatie van opvang naar wonen gaande? Bewegen we echt van beschermd wonen naar een beschermd thuis? Zijn we werkelijk in staat om preventief te werken, waarmee we opvang bij huiselijk geweld weten te voorkomen? Als we vandaag met gisteren vergelijken, lijkt er misschien niets te veranderen. Maar wie weet wat we in 2030 met elkaar bereikt hebben.

Het is tijd om afscheid te nemen bij Valente. Afscheid nemen is niet loslaten, maar een andere manier van vasthouden. Goede herinneringen, leerzame ervaringen en fijne contacten houd ik vast. Het samenwerken met mijn fijne collega’s en de ‘kleine goedheid’ van hen ga ik missen.

Bedankt voor alle mooie Valente-jaren! Het ga jullie goed!’

Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink was directeur van Valente van 1-1-2020 t/m 31-8-2024. Naast haar werk als directeur van Valente, deed Esmé Wiegman een deeltijdstudie HBO Theologie. Deze rondde ze in de zomer van 2023 af. Tijdens haar studie liep ze stage bij RIBW Overijssel, waar ze nu vrijwilligerswerk doet. Al haar blogs vind je hier. Vanaf 1 september gaat ze aan de slag bij een van de leden van Valente en is ze regiodirecteur bij Leger des Heils Noordoost. We wensen haar veel succes en goedheid toe!

(Weten wie de nieuwe directeur wordt van Valente? Lees hier het nieuwsbericht.)