Valente: ‘Liever géén permanente bewoning vakantieparken’
Minister Mona Keijzer van VROM wil dat gemeenten permanente bewoning van een recreatiewoning toestaan, als onderdeel van de oplossing voor de woningcrisis. Valente is geen voorstander.
Vakantieparken zijn precies dat: vakantieparken. De woningen zijn gemaakt om mensen tijdelijk uit het dagelijks leven te halen, even lekker weg. Ze zijn dus inherent ongeschikt als plek om permanent te verblijven. Omdat ze er niet voor bedoeld zijn, zijn ze ook niet gebouwd als woonhuis. De kwaliteit van de huisjes is vaak onvoldoende en er zijn weinig voorzieningen in de buurt, zoals onderwijs, zorg en ov. Dit maakt participatie moeilijk vanuit een vakantiepark, zeker voor kwetsbare groepen.
Vakantieparken vallen in de ETHOS-classificatie onder precaire huisvesting en bewoners worden geschaard onder dak- en thuisloze mensen. Vaak gaat het om mensen die na een scheiding acuut een woonplek zoeken, of mensen die anderszins economisch dakloos zijn. Deze mensen raken door bijvoorbeeld ziekte of werkloosheid hun woning kwijt maar hebben geen zorgvraag, waardoor ze geen gebruik mogen maken van daklozenvoorzieningen. Vakantieparken worden ook bewoond door arbeidsmigranten. In de tweede ETHOS-telling is een kwalitatief onderzoek naar deze doelgroep gedaan.
Permanente bewoning van vakantieparken is geen structurele oplossing voor woningnood. De VNG citeert een rapport van Berenschot: er wonen ongeveer 55.000 mensen in recreatiewoningen, slechts 2.000 hiervan zouden dit permanent willen. Daarvan komt weer een beperkt aantal in aanmerking voor een vergunning voor permanente bewoning.
Als permanente bewoning normaal wordt zullen er bovendien nieuwe parken komen voor vakantiegangers, die waarschijnlijk na verloop van tijd op dezelfde manier zullen worden bewoond. Het wettelijk toestaan of zelfs aanmoedigen van permanente bewoning van vakantieparken is een verkeerde investering: geld en energie moeten gaan naar woningbouw, niet naar deze schijnoplossing.
Tegelijkertijd is Valente van mening dat dakloosheid moet worden voorkomen, ook onder mensen die nu (permanent) verblijven op een vakantiepark. Zet mensen die nu op een vakantiepark wonen niet op straat, maar lever maatwerk en begeleid hen naar passende huisvesting.
In het kort:
- Permanente bewoning is nood maar geen wens
- Vakantiewoningen zijn ongeschikt voor bewoning vanwege kwaliteit en voorzieningen in omgeving
- Toestaan permanente bewoning is geen structurele oplossing voor de woningnood
- Geld en energie moeten gestoken in de bouw van woningbouw en inclusieve buurten
- Zet bewoners van vakantiewoningen niet op straat, maar begeleid hen naar passende huisvesting